Binnen drie maanden wordt in de Europese Unie een CO2-heffing voor zeevracht ingevoerd. Hoewel iedereen het erover eens is dat dit hoge kosten met zich mee zal brengen, bestaat er grote onzekerheid over de precieze kosten. Momenteel hebben slechts twee rederijen de afgelopen weken een indicatie gegeven van de komende toeslagen: Maersk en Hapag-Lloyd.
Er zijn veel methodologische problemen bij het berekenen van de kosten van ETS (Emissions Trading System)* per container, gezien de manier waarop de EU-regelgevers ETS definiëren en vanwege de uitdagingen bij het toewijzen ervan per TEU. Bovendien is het vervoerders bij wet verboden om overeenstemming te bereiken over een gemeenschappelijke toeslagformule, wat zal resulteren in een verkeerde afstemming tussen rederijen.
De gegevens die door Maersk en Hapag-Lloyd zijn gepresenteerd, zijn slechts voorlopige indicaties. Pas een maand vóór de implementatie zullen ze definitieve gegevens indienen. Bovendien zullen de emissies van 2024 in september 2025 moeten worden verantwoord en betaald. Maar om de kosten in september 2025 te dekken, zal de vervoerder een premie moeten aanrekenen, zonder te weten wat de werkelijke kosten in september 2025 zullen zijn.
Het is geen verrassing dat er zeer grote verschillen zijn in de ETS-toeslag tussen de twee rederijen. Zelfs als we naar hun relatieve niveaus kijken, komt er geen patroon naar voren, want voor de Noord-Europese handel geeft Hapag-Lloyd, zelfs op retourbasis, een ETS-toeslag aan die een stuk lager is dan die van Maersk, terwijl voor de handel in het Middellandse Zeegebied het omgekeerde het geval is.
We gooien op geen enkele manier een steen naar de twee rederijen. Integendeel, ze moeten worden geprezen omdat ze op zijn minst een poging ondernemen transparantie te brengen in de ETS-toeslagen. Maar het is nu dus al duidelijk dat het voor verladers ongelooflijk moeilijk zal zijn om een goed overzicht te krijgen van de komende ETS-kosten.
* Het Emissions Trading System (ETS), ook bekend als het Europese emissiehandelssysteem, is een beleidsinstrument van de Europese Unie (EU) dat is ontworpen om de uitstoot van broeikasgassen van industriële sectoren in de EU te verminderen en te beheren. Het ETS is opgericht om bij te dragen aan de doelstellingen van de EU op het gebied van klimaatverandering en om de uitstoot van broeikasgassen in overeenstemming te brengen met internationale verplichtingen.
Het ETS is gebaseerd op het cap-and-trade-principe, wat betekent dat er een limiet (cap) wordt gesteld aan de totale hoeveelheid broeikasgassen die door bepaalde industrieën mogen worden uitgestoten. Deze limiet wordt geleidelijk verlaagd om de emissies in de loop van de tijd te verminderen.
Voor meer informatie: sea-intelligence.com